به گزارش کارگروه حملات سایبری خبرگزاری سایبربان، این شبکه در توییتی به نقل از عبدالرضا فیروزآبادی، دبیر سابق شورای عالی فضای مجازی ایران، این حملات را "سنگین" توصیف کرد و افزود که علاوه بر تأسیسات هسته‌ای، توزیع سوخت، شبکه‌های شهری، بنادر و شبکه‌های حمل و نقل نیز هدف قرار گرفته‌اند.
این گزارش ادعا می‌کند که این‌ها تنها بخشی از لیست بلند حوزه‌های مختلف در سراسر ایران هستند که هدف حمله قرار گرفته‌اند، هرچند زمان‌بندی این حملات مشخص نیست.
ایال زیسر، معاون دانشگاه تل‌آویو و رئیس بخش تاریخ معاصر خاورمیانه، عنوان کرد که حملات سایبری می‌توانند آسیب‌های جدی به اقتصاد و بخش‌های حیاتی وارد کنند.
وی افزود که میزان آسیب بستگی به نوع حمله، مدت زمان آن و اینکه آیا حمله مداوم یا پراکنده است، دارد.
زیسر اظهار کرد که می‌توان فرض کرد کسانی که پشت این حملات هستند، قصد ارسال پیام و وارد کردن آسیب را داشته‌اند، هرچند گزارش‌ها تا کنون آسیب‌های شدیدی را نشان نداده‌اند.
او بیان کرد:
من فکر می‌کنم چنین حملات سایبری می‌توانند بسیار شدیدتر و مهم‌تر باشند، به خصوص اگر بخشی از یک حمله گسترده‌تر باشند.
زیسر همچنین تأکید کرد که توانایی وارد کردن آسیب به سیستم‌های غیرنظامی به مراتب بیشتر است، چرا که آن‌ها در معرض خطر بیشتری نسبت به زیرساخت‌های نظامی یا هسته‌ای قرار دارند.
به گفته او، بخش‌های نظامی و هسته‌ای ایران به طور طبیعی بهتر محافظت می‌شوند و احتمال آسیب در آنجا کمتر است.
ایران در سال‌های اخیر هم حملات سایبری انجام داده و هم هدف این حملات بوده است.
جمهوری اسلامی ایران به تدریج توانایی‌های سایبری خود را توسعه داده و از آن برای نفوذ در خاورمیانه و جلوگیری از رویارویی‌های نظامی مستقیم استفاده کرده است.
ایران از توانایی‌های سایبری خود برای مقابله با تحریم‌ها و تهدیدات نظامی استفاده کرده است.
این راهبرد سایبری چندوجهی به ایران اجازه داده است که استراتژی‌های ژئوپلیتیکی گسترده‌تری را تکمیل کند.
در مقابل، ایران در برابر حملات سایبری بزرگ آسیب‌پذیر بوده است.
از جمله این حملات، حمله سایبری به بخش بانکی ایران در آگوست 2023 بود که منجر به اختلال در سیستم مالی کشور شد.
