به گزارش کارگروه بین‌الملل سایبربان؛ کارشناسان اعلام کردند که خشونت علیه بسیاری از زنان و دختران در بنگلادش در فضای مجازی، از جمله نظرات جنسی، تصاویر صریح ارسال شده از طریق پلتفرم‌های پیام‌رسان، ترولینگ و غیره، نگران کننده است. رواج چنین جنایاتی، به این معنی است که که پادمان‌های موجود ناکافی هستند یا به درستی کار نمی‌کنند. قربانیانی که چنین حملاتی را تجربه می‌کنند، اغلب از آسیب‌های روانی رنج می‌برند که به نوبه خود می‌تواند بر هر جنبه‌ای از زندگی آنها تأثیر بگذارد.
بنابراین، بسیار حیاتی است که نیاز به شناسایی مناسب خشونت سایبری و همچنین ارائه سیستم‌های پشتیبانی قوی توسط افراد مسئول برطرف شود. شکاف دیجیتالی جنسیتی نیز عامل مهمی است که زنان و دختران را در برابر چنین جنایاتی آسیب‌پذیر می‌کند. بسیار مهم است که آنها مهارت‌های شناسایی و پیشگیری از جرایم سایبری را با آموزش بهتر و مهارت در فناوری داشته باشند.
تأثیر روانی چنین خشونتی بسیار زیاد است و حتی می‌تواند منجر به خودکشی و خودآزاری شود. محققان اظهار داشتند که بنگلادش به سیاست‌های مناسب، اجرای قوانین موجود و گروه‌های حمایتی نیاز دارد که قربانیان بتوانند تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و راهبردهای مقابله را بیاموزند. یکی از نمایندگان بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) بنگلادش در سمیناری عنوان کرد که خطوط کمکی برای رسیدگی به این گونه جرائم وجود دارد که یکی از آنها ویژه نوجوانان است. اما چند نفر چنین خطوط کمکی را می‌شناسند و باید دید که این خطوط تا چه حد کمک کننده خواهند بود. در اینجا سؤالاتی مطرح می‌شود : آیا قربانیان از جبران خسارت قانونی کافی برخوردار می‌شوند؟ آیا مشاوران حرفه‌ای برای کمک به آسیب دیده‌ها وجود دارند؟
به گفته کارشناسان، دولت بنگلادش باید در همکاری با بخش خصوصی و سازمان‌های بین‌المللی، یک برنامه اقدام جامع برای هدف قرار دادن این جنایت و حفاظت از قربانیان بالقوه و بالفعل ایجاد کند. مردم باید از خدمات موجود آگاه شوند، که باید به طور منظم برای ارزیابی اثربخشی آنها نظارت شود. تعداد کافی مشاور باید آموزش ببینند، در حالیکه پلیس و سایر پرسنل باید در زمینه فناوری اطلاعات و جنسیت حساس باشند. مهم‌تر از همه، یک بنگلادش هوشمند باید پیشگیری از خشونت سایبری را در اولویت قرار دهد زیرا به عادی‌سازی فرهنگ خشونت، ترس و زن‌ستیزی کمک می‌کند.
