به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان ؛ عزت‌الله ضرغامی با درج توییتی در حساب کاربری خود اظهار کرد که «کار مملکت بدون پهنای باند و اینترنت پرسرعت راه نمی‌افتد.» وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی که یکی از فعال‌ترین اعضای کابینه دولت سیزدهم در فضای مجازی است که ترجیح می‌دهد دیدارها، سفرها، اقدامات و عقاید خود را از این طریق به اطلاع عموم برساند، در حساب کاربری‌اش در توییتر نوشت: «کار مملکت بدون پهنای باند و اینترنت پرسرعت راه نمی‌افتد! تمامی اطلاع‌رسانی و برنامه‌های وزارتخانه ما از طریق صفحات شخصی خودم! و بازنشر آن در فضای مجازی صورت می‌گیرد. رسانه‌های رسمی در این ماموریت ملی نقشی برای خود قائل نیستند.»
ضرغامی پس از به رای گذاشتن کلیات طرح صیانت در کمیسیون مشترک مجلس و ایرادهای قانونی که به آن وارد شد و تکلیف رئیس‌جمهور به وزیر ارتباطات برای تامین زیرساخت لازم، اینترنت امن، باکیفیت و پرسرعت، پیام دیگری را در توییتر منتشر کرده و گفته بود: «همه به دنبال اینترنت پرسرعت و پهنای باند بیشتر هستند، مخالف نبود؟»
کاهش سرعت اینترنت به ویژه در چند وقت اخیر موضوعی چالش‌برانگیز بوده که همزمانی آن با بررسی طرح صیانت از فضای مجازی در مجلس، با واکنش‌های گسترده‌تری مواجه شد. عیسی زارع‌پور، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در آخرین اظهارنظر، توسعه ارتباطات ثابت مبتنی بر فیبر را نسخه شفابخش توسعه ارتباطات در کشور دانسته و درباره اعتراض‌هایی که نسبت به کاهش سرعت اینترنت در کشور وجود دارد، گفته است: یکی از مشکلات ما این است که زیرساخت‌های‌مان در گذشته، متناسب با نیاز امروز رشد نکرده، اما به خاطر نیاز روزافزونی که ماهانه ۸ تا ۱۰ درصد اضافه می‌شود، شبکه کشش ندارد و دچار مشکل شدیم… ما به سرعت با اقدامات کوتاه‌مدت و بلندمدت در تلاشیم این مشکلات را برطرف کنیم.
حسن تقی‌زاده انصاری، رئیس جامعه گردشگری الکترونیکی نیز پیش از اینها درباره ضرورت گسترش پهنای باند و ضربه‌ای که با اجرای طرح صیانت از فضای مجازی در به گردشگری وارد خواهد شد، اظهار کرده بود: بیش از ۹۰ درصد جذب گردشگر و آشنایی علاقه‌مندان به سفر، از طریق فضای مجازی اتفاق می‌افتد. در دنیای امروز، گردشگر بدون تحقیق مقصدی را برای سفر انتخاب نمی‌کند و این شناخت از طریق فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی محقق می‌شود. چنانچه در این فضا محدودیتی به وجود آید بازار گردشگری را از دست می‌دهیم و باعث می‌شویم کشورهای همسایه گردشگران ما را به‌راحتی جذب کنند و ایران از فهرست مقاصد گردشگری حذف شود؛ ضمن اینکه با شکست پروژه «مقابله با ایران‌هراسی» مواجه خواهیم شد.
