توسعه ناوگان توزیع شده از کشتی های خودران
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان، به نقل از «defensenews»؛ کشتی‌های خودمختار دارنده ابعاد کوچک و متوسطی که نیروی دریایی آمریکا در حال تحقیق درباره آن‌ها و توسعه‌ی‌شان است، احتمالاً در ابتدا چندین سرنشین خواهند داشت.
دریابان ران بوکسال (Ron Boxall)، رهبر دفتر اِن 96 (N96) عملیات‌های نیروی دریایی شرح داد:
از آنجایی که ارتش، به دنبال وارد کردن کشتی‌های خودمختار به ناوگان‌های آینده است، این جنگ‌افزارها احتمالاً برای مدت کوتاهی در ابتدا از سرنشین بهره می‌برند، تا تولید، سازگاری و سادگی آن‌ها افزایش یابد.
بوکسال گفت:
من انتظار دارم جنگ‌افزارهای یادشده، بلافاصله بدون سرنشین نشوند. ما به‌گونه‌ای آن‌ها را طراحی می‌کنیم که در کوتاه‌مدت، کارکنان بتوانند روی آن قرار بگیرند. سپس احتمالاً در زمانی که احساس کنیم آن را درک و تکمیل نموده‌ایم، به سمت بی‌سرنشینی کامل پیش خواهیم رفت.
وی اشاره کرد:
نیروی دریایی باید نسبت به بسترهای بی‌سرنشین اعتماد ایجاد کند. برای نمونه، گارد ساحلی آمریکا، مسئول اجرای ایمن قوانین ناوبری در داخل و خارج از آب‌های آمریکا است؛ اما این واحد باید خود را برای نمونه‌های خودمختاری آماده کند که در آینده به عنوان حسگرها و تیراندازانی در شبکه توزیع شده کشتی‌ها در نظر گرفته می‌شوند.
رهبر دفتر ان 96 ادامه داد:
ما نمی‌خواهیم منتظر آینده بمانیم؛ بلکه قصد داریم خود را برای آن آماده کنیم.
به کارگیری کشتی‌های بدون سرنشین، بخشی از مفهوم ایجاد عملیات‌های دریایی توزیع شده شناخته می‌شود که نیروی دریایی آمریکا به منظور رقابت نزدیک با روسیه و چین آن‌ها را توسعه می‌دهد.
در نبردهای آینده، همه‌چیز مانند سلاح‌های انرژی سطح بالا و رادارهای ضد هوایی، یک سیگنال مشخص ارائه می‌دهند. این مسئله، تجهیزات نظارتی و اطلاعات الکترونیک را آسیب‌پذیر می‌کند. هدف نیروی دریایی از توسعه کشتی‌های بدون سرنشین و خودمختار، کاهش خطرات یادشده است. این ارگان نظامی قصد دارد از جنگ‌افزارهای نام برده، به عنوان حسگر و تیراندازانی استفاده کند که توانایی محافظت از ناوگان‌های باسرنشین و بزرگ‌تر را نیز دارند.
در این سازه‌ها، انسان‌ها روی بسترهای مجهزی مانند «(FFG(X» و کشتی‌های بزرگ‌تری قرار می‌گیرند که قابلیت عملکرد به عنوان فرماندهی و کنترل دارند. همچنین احتمال به کارگیری آن‌ها به عنوان آشیانه‌ای برای پهپادها نیز وجود دارد.
با توجه به گزارش فرماندهی سامانه‌های دریایی نیروی دریایی (NAVSEA)، این ارگان روی چندین کشتی بدون سرنشین مختلف کار می‌کند تا بتواند شبکه‌ای از جنگ‌افزارهای یادشده پدید آورد. در این گزارش، بخشی از جزئیات کشتی‌های بالا ذکر شده است.
- کشتی‌های بدون سرنشین بزرگ را می‌توان به حسگرهای بزرگ و سلاح‌های مختلف تجهیز و توزیع کرد.
- نمونه‌های متوسط، قابلیت حمل حسگرهای کوچک‌تر و احتمالاً تجهیزات جنگ الکترونیک دارند.
- کشتی‌های کوچک، از تجهیزات شکار مین و رله‌های ارتباطی با فرماندهان انسانی خود در نمونه‌های با سرنشین برخوردار هستند.
- از کشتی‌های کوچک‌تر نیز علاوه بر رله‌های ارتباطی می‌توان به عنوان بستری برای اطلاعات، نظارت و شناسایی (ISR) بهره گرفت.
توسعه کشتی‌های خودمختار، یکی از بخش‌های کلیدی تفاهم‌نامه همکاری با اتحادیه ناتو است که در ماه ژوئیه امضا شد. در آن زمان اعلام گردید که همکاری تجهیزات امروزی و خودمختار، کنترل محیط دریایی و آگاهی موقعیتی را بهبود می‌دهد.
ران بوکسال شرح داد:
هر چه تعداد کشتی‌های بدون سرنشین بیشتر باشد و با ناوگان‌های فعلی ادغام شوند، نیروی دریایی، وابستگی کمتری به کشتی‌های نظامی عظیم و چندمنظوره با سلاح‌ها و حسگرهای مختلف خواهد داشت.
بوکسال اظهار کرد:
مسئله بالا، یک تغییر ذهنیت است. به جای استخدام ملوان‌های بیشتر روی کشتی‌ها، تا حدی که بودجه اجازه می‌دهد؛ شما به روش‌های دیگری فکر خواهید کرد. شما خواهید گفت که چگونه می‌توان همه‌ی تجهیزاتی را که نیاز است روی بسترهای کوچک قرار داد.
وی ادامه داد:
ما قصد داریم هر چیزی را تنها به اندازه‌ی موردنیاز بزرگ کنیم. شما می‌توانید با همان بودجه‌ی قبلی، نمونه‌های کوچک‌تر و بیشتری را تولید کنیم. زمانی که نیروها را در نظر می‌گیرم، به این فکر می‌کنم که با استفاده از کشتی‌های بدون سرنشین، از چه طریقی می‌توانم بسترها را کوچک‌تر کنم.
واحد فرماندهی سامانه‌های دریایی نیروی دریایی، به منظور توسعه بسترهای یادشده، چندین حوزه‌ی مهم را به شرح زیر در نظر گرفته است.
- ایمنی، قابلیت اطمینان و ناوبری خودمختار.
- قابلیت راه‌اندازی و بازیابی حسگرهایی جانبی مانند پهپادهای شکار مین از کشتی‌های خودمختار.
- ادغام کشتی‌های یادشده با بسترهای باسرنشین که کنترل آن‌ها را از راه دور در اختیار دارند.
نیروی دریایی، در حال حاضر نیز با سازمان دارپا برای تولید و به کارگیری کشتی‌های خودمختاری به نام «Sea Hunter» قرارداد امضا کرده است.
