بلاکچین چیست؟ بخش هفتم: چالشها
-
ارزش واقعی بیتکوین:
همانگونه که گفته شد بیش از نیمی از سامانههای ماینینگ در اختیار چین قرار دارد و بر اساس اصل 51 درصد آنها میتوانند قوانین این حوزه را حتی اگر شامل اطلاعات غلط باشد، تصویب کرده و هر گونه اطلاعاتی را صحیح نشان دهند.
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ از طرفی عدهای از کارشناسان نیز معتقدند هزینهی مورد نیاز برای استخراج بیتکوین 800 تا 1200 دلار است و در نتیجه تقریباً تمام ارزش بیتکوین فعلی حباب به حساب آمده و هر لحظه احتمال ترکیدن آن وجود دارد. برای نمونه میتوان به سقوط چندین بارهی ارزش این ارز دیجیتالی در طول کمتر از یک سال اشاره کرد. در مقابل بر اساس پیشبینی متخصصان این ارزش آن تا 2020 از 50 هزار دلار نیز عبور خواهد کرد و در پایان ارزشی بین 300 تا 400 هزار دلار پیدا میکند.
با وجود موارد ذکر شده گروهی از متخصصان شرکت خدمات مالی مورگان استنلی (Morgan Stanley)، معتقد هستند ارزش واقعی بیتکوین صفر است. بر اساس یکی از گزارشهای شرکت خدمات مالی آمریکایی مورگان استنلی، ارزشگذاری برای خرید بیتکوین کار دشواری است، چرا که بعید نیست این ارز دیجیتالی هیچ ارزشی نداشته باشد. در گزارش آنها که با نام «کشف رمز کردن بیتکوین» (Bitcoin decrypted) منتشر شد، هدف قیمت برای این پول دیجیتالی تعیین نشده است.
در بخشی از این گزارش با نام «تلاش برای ارزشگذاری بر روی بیتکوین»، دلیل سخت بودن تعیین ارزش ارزهای رمزنگاری شده تشریح شده است. بیتکوین و دیگر ارزهای رمزنگاری شده، همچون پول در گردش و طلا نیستند، به همین دلیل ارزشگذاری آنها بسیار دشوار است. در نهایت و به عنوان نتیجهگیری اعلام شد نمیتوان برای بیتکوین، همچون سایر ارزها قیمت تعیین کرد، به همین دلیل ممکن است ارزش واقعی بیتکوین صفر باشد.
همچنین بر اساس نمودار منتشر شده توسط مورگان استنلی میتوان به سادگی مشاهده کرد که از بین 500 فعال حوزهی تجارت الکترونیک در سراسر جهان، تنها 3 عدد از آنها بیتکوین را پذیرفتهاند. در نتیجه اگر همین تعداد نیز آن را کنار بگذارند دیگر ارزشی نخواهد داشت.
«منبع: شهر سخت افزار»
-
مشکلات و محدودیتهای بلاکچین
به طور معمول هر فناوری جدیدی که به وجود میآید علاوه بر مزایای خود، دارای جنبههای منفی و محدودیتهایی نیز است. بسیاری از افرادی که در صنعت بلاکچین فعالیت میکنند معتقدند این بستر بیش از حد گسترش پیدا کرده و در حقیقت برای انجام بسیاری از معاملات دیجیتالی نامناسب است.
در ادامهی این بخش تعدادی از محدودیتها و مشکلات بلاکچین ذکر شده است.
پیچیدگی مفهوم:
لغت بلاکچین هنوز هم یک عبارت کاملاً جدید است. این دستاورد مفهوم رمزنگاری را بیش از گذشته به جریان اصلی رویدادها وارد کرده و این بستر را با پیچیدگیهای بسیاری مواجه کرده است. با وجود این مشابه تعدادی از صنایع سطح بالا سعی میشود با ارائهی توضیحات، راهنماها و عبارتهای مناسبی، درک آن سادهتر گردد.
اندازهی شبکه:
بلاکچین نیز مانند تمام سامانههای توزیع شده از مقاومت زیادی در برابر بازیگران بد برخوردار نیست، بلکه با حملات مقابله کرده و به مرور زمان رشد میکند. این عمل به شبکهی بزرگی از کاربران نیاز دارد. با وجود این اگر شبکهای قوی با تعداد زیادی گرهی توزیع شده وجود نداشته باشد، بهرهمندی از مزایای آن سختتر خواهد شد. البته بحثهایی وجود دارد که بیان میکنند چنین وسعتی برای بلاکچینهای نیازمند به مجوز بسیار مهلک است. در نتیجه تعیین اندازهی مناسب و نگهداری از آن از اهمیت بالایی برخوردار بوده و چالش آفرین است.
هزینهی تراکنشها و سرعت شبکه
برخلاف سالهای ابتدایی به وجود آمدن بیتکوین که تراکنشهای آن به صورت تقریباً رایگان انجام میشد. این میزان در حال حاضر متفاوت است. برای نمونه تا اواخر سال 2016 در هر ثانیه تنها 7 تراکنش صورت میگرفت که هزینهی هرکدام حدود 0.2 دلار بود و تنها 80 بایت داده قابلیت ذخیرهسازی داشت.
همانگونه که گفته شد، از بلاکچین علاوه بر ارزهای رمز پایه در زمینههای بسیار دیگری نیز بهره گرفته میشود. برای نمونه بعضی از دولتها از آن برای ذخیرهسازی دادهها و تاریخچهی داراییهای خود استفاده میکنند؛ اما این مسئله فشار بیشتری را به ماینرها وارد میکند؛ زیرا آنها مجبور خواهند شد بخشی از اطلاعات را به صورت مداوم، چندین باره پردازش و بارگذاری کنند.
خطای انسانی:
اگر بلاکچین به عنوان یک پایگاه داده استفاده شود، دادههایی که در آن ذخیره میشوند باید از کیفیت بالایی برخوردار باشند. دادههای ذخیره شده در بلاکچین به صورت ذاتی قابلاعتماد نیستند؛ بنابراین دادهها باید به شکلی دقیق در آن وارد شوند.
سامانههای بلاکچین به مانند پایگاه دادههای متمرکز از اصل «ورودی زباله، خروجی زباله» (GIGO) پشتیبانی میکنند. به این معنا که اگر دادههای ورودی اشتباه یا نامعتبر باشند، خروجی نیز نامعتبر خواهد بود.
نقص امنیتی غیرقابل اجتناب:
در بلاکچین بیتکوین و دیگر انواع آن یک نقص امنیتی قابل توجه وجود دارد. اگر بیش از نیمی از رایانههای موجود در شبکه شروع به ارسال اطلاعات دروغین کنند. آن دادهها به حقیقت بدل خواهند شد و حملهی 51 درصد رخ خواهد داد. به همین دلیل جامعهی فعال در این حوزه به صورت مستقیم روی روند ماینینگ نظارت میکنند تا اجازه و امکان نفوذ ناخواستهای به شخصی داده نشود.
به علاوه امنیت در بیتکوین مشابه بازی آرکید «شکار موش کور» (whack-a-mole) است. به محض ضربه زدن به یک آسیبپذیری یکی دیگر سر خود را از سوراخ بیرون میآورد. تعداد این ضعفها بیشمار است و به شدت علاقه دارند سر خود را از حفرهی بیتکوین بیرون آورده و آن را تهدید کنند.
سیاستها:
از آنجایی که پروتکلهای بلاکچین فرصتی برای دیجیتالی کردن مدلهای حکومتی را فراهم میکنند و ماینرها نوع دیگری از مدلهای حکومتی را شکل میدهند، امکان به وجود آمدن اختلافهای عمومی بین بخشهای مختلف جامعه به شدت افزایش مییابد.
اختلافهای یاد شده یکی از ویژگیهای اصلی صنعت بلاکچین است و به وضوح پیرامون پرسشها یا رویدادهای انشعاب بلاکچین رخ میدهند. این مباحث میتوانند بسیار فنی و قابلتوجه باشند؛ اما عدهای آن را با مسائل سیاسی ترکیب میکنند و فرصتهای جدیدی برای آزمایشهای حکومتی به وجود میآید.
رایانش کوانتومی:
در رایانش کوانتومی به جای بیت دیجیتالی از کیوبیت استفاده میشود. برخلاف بیت دیجیتالی، در بیت کوانتومی علاوه بر صفر و یک، حالت سومی نیز وجود دارد که ترکیبی از هر دو به حساب میآید. به همین دلیل تعداد بیشماری حالت ذخیرهسازی برای دادهها به وجود آمده و سرعت پردازشها افزایش مییابد.
تعدادی از کارشناسان معتقدند اگر سامانهای کوانتومی همهمنظورهای مجهز به 50 کیوبیت به وجود آید، قدرت آن حتی از بهترین ابر رایانههای امروزی سریعتر خواهد بود. همچنین به علت قدرت پردازشی بسیار بالا پیشبینی میشود این سامانه بتواند همهی رمزنگاریهای موجود فعلی از جمله بلاکچین را منقرض کند. به همین دلیل عدهای از متخصصان از هماکنون شروع به توسعهی الگوریتمها و ارزهای جدیدی مانند «کیو بیتکوین» (qBitcoin) کردهاند. البته کاربردی بودن این راهکارها مورد تأیید قرار نگرفته است.
