با دستکش هپتیک «متا» می‌توانید اجسام دیجیتال را در متاورس لمس کنید
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان ؛ شرکت متا، همان فیسبوک سابق که به خاطر پروژه‌های واقعیت مجازی و افزوده‌اش شهرت یافته، این بار از دستکش هپتیکی رونمایی کرده که قادر است حس دست گرفتن چیزی یا لمس سطح جسمی را در دنیای مجازی شبیه‌سازی کند. بخش تحقیقاتی متا به نام ریلیتی لبز، هفت سال بود که در خفا مشغول کار روی این پروژه بلندپروازانه بوده است و روز گذشته پروتوتایپی از این دستکش را برای اولین بار به نمایش گذاشت. به باور متا، این دستکش در کنار سایر تکنولوژی‌های پوشیدنی دیگر، آینده تعامل افراد در واقعیت مجازی و افزوده را ترسیم خواهد کرد.
در توصیف ساده این دستکش هپتیک می‌توان گفت که با حدود ۱۵ پد پلاستیکی با سطحی دندانه‌دار و بادی موسوم به محرک پوشیده شده که در امتداد کف دست، بخش زیرین انگشتان و نوک انگشتان قرار گرفته‌اند. این دستکش شبیه یک کنترلر واقعیت مجازی عمل می‌کند به این صورت که نشانگرهای سفید پشت آن به دوربین‌ها اجازه می‌دهد حرکت انگشتان را در فضا ردیابی کنند و حسگرهای داخلی نیز خم شدن انگشتان کاربر را ثبت می‌کنند.
هنگامی که دستکش را می‌پوشید و وارد دنیای واقعیت مجازی یا افزوده می‌شوید، یک سیستم کنترل بسیار پیچیده، میزان باد پدها را تنظیم می‌کند و بر قسمت‌های مختلف دست فشار وارد می‌کند. اگر یک شی مجازی را با نوک انگشتان خود لمس کنید، فشار آن شی را بر پوست خود حس خواهید کرد. اگر هم این شی را در دست بگیرید، محرک‌های روی انگشت، منقبض می‌شوند و نوعی حس مقاومت ایجاد می‌کنند. تمام این حس‌ها نیز در کنار جلوه‌های بصری و صوتی، توهم لمس فیزیکی را دنیای مجازی ایجاد می‌کنند.
البته شبیه‌سازی لمس در دنیای مجازی پدیده جدیدی نیست، اما متا اولین شرکتی است که قصد دارد این دستکشهای هپتیک را به تولید انبوه برساند و به کاربران عادی عرضه کند.
پروتوتایپ دستکش هپتیک فیسبوک اگرچه هیجان‌انگیز است، هنوز موانع زیادی برای تولید انبوه آن وجود دارد. در حال حاضر، با این دستکش تنها می‌توان فرم کلی شی را حس کرد، اما نمی‌توان متوجه بافت تشکیل‌دهنده آن شد. به گفته یکی از مهندسان ریلیتی لبز، با این دستکش «می‌توانید سگی مجازی را نوازش کنید، اما نمی‌توانید موی آن را حس کنید. برای دریافت این حس به حجم زیادی محرک نیاز است که در حال حاضر در این دستکش موجود نیست.» شرکت متا قصد دارد تعداد محرک‌های دستکش را به طرز چشمگیری افزایش دهد و ظرف چند سال آینده، آن‌ها را از ده‌ها به صدها یا حتی هزارها محرک برساند.
علاوه‌براین، اندازه و وزن دستکش هم باید به طرز قابل‌توجهی کاهش یابد تا افراد حس کنند می‌توانند با آن به‌طور عادی با دنیای واقعی و مجازی در تعامل باشند. در ضمن، این دستکش باید کاملا بی‌سیم باشد، اما فعلا به تعداد زیادی سیم متصل است.
داستان از این هم پیچیده‌تر می‌شود وقتی قرار باشد این دستکشهای لمسی دقیقا اندازه دست کاربر باشند تا در مجاورت کامل با پوست قرار بگیرند. درنتیجه، لازم است برای هر کاربر، دستکش مخصوص او تولید شود و فرایند تولید هم احتمالا چیزی شبیه چاپ سه‌بعدی خواهد بود.
این نکته را هم نباید فراموش کرد که با تجاری‌سازی کردن این دستکش‌ها و جمع‌آوری اطلاعات بیومتریک کاربران، پای مسائل حریم خصوصی و امنیتی نیز به میان خواهد آمد.
به گفته مایکل ابراش، مدیر ریلیتی لبز، «اگر این دستکش‌ها به مرحله تولید برسند، به کمک آن‌ها می‌توانید سگی را نوازش کنید، اما چون این سگ مجازی است، تجربه نوازش کردن آن هم کمی متفاوت از واقعیت خواهد بود. اما در کل، حس آن از لحاظ عاطفی و تجربه، شبیه واقعیت است.»
