احتمال ممنوعیت ارائه «اینترنت ماهوارهای استارلینک» در ایران
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان ، اینترنت ماهوارهای استارلینک شرکت اسپیساکس آمریکا یک هدف بزرگ را دنبال میکند و آن دسترسی به اینترنت آزاد در تمام نقاط دنیا است. به وضوح چنین سرویسی میتواند برای بسیاری از دولتها حساسیت برانگیز باشد و به دنبال ممنوعیت استفاده یا حتی از کار انداختن آن با روشهایی چون ارسال پارازیت باشند.
البته هنوز اطلاعات فنی درباره اینترنت ماهوارهای استارلینک بسیار محدود است و درک درستی از ویژگیهای فنی آن نداریم. همچنین ممکن است اسپیساکس از قبل با مد نظر قرار دادن احتمالهایی چون ارسال پارازیت، راهکارهایی برای جلوگیری از آن اتخاذ کرده باشد.
در هر صورت امروز در کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات سازمان رگولاتوری کشور «مقررات حاکم بر حقوق سرزمینی ارائه خدمات ماهوارهای در ایران» تصویب شد. از آنجایی که در کشور اینترنت ماهوارهای داخلی نداریم، به وضوح هدف چنین مصوبهای میتواند سرویسهای خارجی چون استارلینک باشد.
بر اساس مقررات تصویب شده، ارائه دهندگان سرویس اینترنت ماهوارهای باید به هنگام تأسیس یا قبل از ارائه اینترنت ماهوارهای، از سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی مجوز بگیرند.
همچنین اپراتورهای خارجی ارائه دهنده اینترنت ماهوارهای ملزم به ارائه اطلاعات فنی و فرکانسهای مورد استفاده ماهوارههای خود شدهاند. بر اساس همین مصوبه، شرکتهای خارجی تنها با عقد قرار داد با دارندگان پروانه داخلی مجاز به ارائه اینترنت ماهوارهای خواهند بود.
یکی از الزامات قابلتوجه این مصوبه، ارائه جزئیات دسترسی مشترکین به اینترنت ماهوارهای است. بر اساس مقررات اعلامی، باید شرکتهای خارجی جزئیات دسترسی مشترکین را بهصورت آنلاین در اختیار ارائه دهندگان مجاز داخلی قرار بدهند.
یکی دیگر از الزامات مهم این مصوبه، حذف ارائه دهندگان خارجی با ورود ارائه دهندگان داخلی است. ارائه دهندگان خارجی اینترنت ماهوارهای تنها تا زمان از راه رسیدن نمونه داخلی مجاز به فعالیت خواهند بود.
این مصوبه الزامات فراوانی دارد و به نظر میرسد با «فرض» فعالیت قانونی ارائه دهندگان اینترنت ماهوارهای در کشور تدوینشده باشد. بااینحال بعید به نظر میرسد یک شرکت خارجی چون اسپیساکس به چنین خواستههایی تن بدهد.
در حقیقت این مصوبه آن دست از شرکتهای خارجی ارائه دهنده اینترنت ماهوارهای را هدف میگیرد که به دنبال فعالیت تجاری قانونی در کشور ما هستند. این در حالی است که بعید به نظر میرسد در شرایط حاکم هیچ شرکت خارجی حاضر به فعالیت تجاری در ایران باشد.
تاکنون ایران نتوانسته از طریق قانون و الزام اخذ مجوز فعالیت، جلوی پخش هیچ ماهواره تلویزیونی را بر روی فضای کشور بگیرد. بنابراین به نظر میرسد این الزامات صرفاً مصرف داخلی داشته باشند و ایران هیچ ابزاری برای اعمال قوانین موردنظر خود در اختیار ندارد.
حالا باید منتظر ماند و دید ارائه اینترنت ماهوارهای استارلینک در ایران با چه چالشهایی روبرو خواهد شد.
